Gewoon naast een leerling zitten en er écht zijn, dat maakt al het verschil.

Via mijn mama hoorde ik voor het eerst over Auxilia. Zij begeleidde al een kindje uit Merksem en vertelde dat er nog veel kinderen wachten op ondersteuning. Ik wist meteen: hier wil ik iets in betekenen. Hoewel ik een diploma heb als leerkracht lager onderwijs, werk ik niet in het onderwijs. Toch voelde ik de drang om op deze manier mijn steentje bij te dragen.

Sinds 2023 begeleid ik Nafina, een slimme, leergierige leerlinge die ondertussen in het vijfde leerjaar zit. Onze eerste ontmoeting vond ik best spannend, maar dat gevoel verdween snel. Ze kende de werking van Auxilia al en stond open voor onze samenwerking.

Wat mij vooral raakte, is hoeveel drempels kinderen ervaren die niets met intelligentie te maken hebben. Ouders die de taal niet machtig zijn, kunnen vaak niet helpen bij huiswerk. Dat merk ik bij Nafina. Zij helpt haar jongere zusje wel en je ziet dat dat werkt. Maar zelf mist ze die ondersteuning thuis, en dat maakt een groot verschil. 

Ik zie hoeveel potentieel Nafina heeft, maar ook hoe snel een kind kan gaan twijfelen aan zichzelf. Daarom probeer ik haar vooral te laten voelen dat ze mag geloven in haar eigen kunnen: dat ze wél slim is en wél mooie resultaten kan behalen. Doorheen de jaren is haar vooruitgang zichtbaar. Haar taal is verbeterd, haar rapporten worden beter.
Dat zijn de momenten waarop ik denk: “Hiervoor doe ik het.”

“Elke maandagavond komt Hanna bij ons thuis. Ze is superlief en ze lacht heel vaak. We lezen, maken samen huiswerk en ze geeft mij ook wel eens een toets. Ze zegt dat ik slim ben ook al geloof ik dat soms niet.”