Kaatje, Sekou en Doussou
Getuigenis
Regio Zulte-Waregem
Dankzij hun leergierig enthousiasme maken mijn kleine inspanningen een groot verschil.
Vandaag begeleid ik vier kindjes individueel. Voor de meeste van mijn leerlingen is dit nu het tweede schooljaar dat we samenwerken. Ondertussen ben ik ook meegestapt in een pas opgestarte huiswerkklas in Olsene. Daar ondersteunen we met een enthousiast team kinderen uit het eerste leerjaar die thuis weinig tot geen hulp krijgen. We zijn pas gestart in september 2025, maar we merken nu al hoe belangrijk het is om voor al die kinderen een verschil te kunnen maken.
Ik herinner me mijn eerste intakegesprek nog levendig, samen met Ann. Sekou, een van de kindjes, had veel moeite met taal: opdrachten begrijpen, zinsconstructies, dictee… Hij vond het moeilijk, maar ik zag meteen zijn inzet. Fantastisch om te zien hoe Sekou sindsdien is opengebloeid. Elk semester ga ik mee met de mama naar het oudercontact en ook de leerkrachten merken een immens verschil in motivatie, vertrouwen en ook de beheersing van taal en rekenen. Er is veel dankbaarheid van het gezin en dat doet deugd.
Wat deze kinderen tegenhoudt, heeft niets met hun intelligentie te maken. Het gaat om kansen. Vooral de taal is een struikelblok. Als ze de Nederlandse taal beter onder de knie krijgen, zie je hen openbloeien. Soms helpt het gewoon dat ik een brief uitleg aan de ouders. Laatst moest een kindje een schoendoos meebrengen voor een project. Dankzij onze tussenkomst kon ze die met trots afgeven op school. Kleine dingen, grote effecten.
“Ik lees supergraag en als ik begin kan ik bijna niet meer stoppen. Mijn broer is beter in rekenen. Kaatje helpt ons ook met huiswerk op Bingel en klok lezen en breuken. Ze komt elke week en is heel lief en grappig.”
Natuurlijk help ik met het schoolwerk, maar we doen ook meer. Als alle taken gedaan zijn, oefenen we spelenderwijs verder: kloklezen, breuken, splitsingen… Met simpele kaartspellen of dobbelstenen kan je al zóveel doen. Ik maakte ook eigen werkblaadjes waar ze met een uitwisbare stift op kunnen oefenen. De mini-Loco komt ook bijna altijd tevoorschijn.
Deze kinderen krijgen dankzij de hulp van Auxilia meer kansen om zich te tonen op school en zich uit te drukken op de speelplaats of in de klas. Thuis spreken ze vaak een andere taal en daardoor sluiten sommigen zich af. Ze begrijpen de opdrachten niet altijd, vinden moeilijk aansluiting en missen kansen die anderen wél vanzelfsprekend krijgen.
Door mijn eigen jeugd herken ik mezelf in deze kinderen. Vooral het gebrek aan zelfvertrouwen is iets wat ik goed begrijp. Voor mij was taal nooit een probleem, maar het gevoel er niet bij te horen wel. Zelfs sommige leerkrachten kunnen hard uit de hoek komen over thuissituaties die ze niet begrijpen.
“Kaatje speelt vaak spelletjes met ons om nog beter de klok te kunnen lezen of onze Nederlandse taal te verbeteren. De juf zegt dat we al veel meer kunnen dan vorig jaar. Mini Loco vinden we het allerleukste spelletje.”
Deze ervaring leert me veel over jongeren, maar ook over mezelf. Als je zelf vertrouwen hebt, kan je dat doorgeven aan anderen. Je voelt als geen ander aan wie dat duwtje in de rug nodig heeft. En als je dan ziet dat het werkt en dat ze groeien, krijg je daar zoveel voldoening voor terug.
Ik heb zelf lang getwijfeld. Zou ik dat wel kunnen? En toch ben ik gesprongen. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Dus als jij ook twijfelt, zeg ik: doe het gewoon. Het is zo mooi om te zien dat de kinderen vooruitgang boeken. Dan merk je dat je hulp zin heeft en dat je echt een verschil maakt.
“Kaatje komt elke week op maandag.
Dat is superleuk. Ze helpt altijd met ons huiswerk.
Wij spreken Spaans thuis en dankzij haar lukt taal al een pak beter. Toch blijf ik rekenen veel leuker vinden dan lezen.”
Zin om vrijwilliger te worden?
Ontdek of dit iets voor jou is.
Nieuwsgierig naar onze visie?
Ontdek wat ons drijft.
