Luc en Pari
Getuigenis
Regio Limburg
Wij hebben samen al een lang traject achter de rug dat je zowel letterlijk als figuurlijk geslaagd kan noemen.
Toen ik in 2017 als vrijwilliger bij Auxilia begon, wist ik niet dat ik zo’n lange weg samen met één leerling zou afleggen. Pari was toen net gestart in het eerste middelbaar. Vanuit haar school kwam de vraag of iemand haar kon helpen met Nederlands en huiswerk. Haar ouders spraken de taal niet en waren analfabeet, waardoor ze haar niet konden ondersteunen. Zo kwamen wij bij elkaar terecht.
Pari was niet mijn eerste leerling, maar wel de eerste met wie ik zo’n langdurig traject aanging. De meeste begeleidingen duren korter, maar bij haar voelde ik al snel dat er meer nodig was.
“Ik herinner me onze eerste ontmoeting nog goed. Het was een beetje awkward. Mijn ouders zijn analfabeet, kenden niemand in België en we leefden vrij geïsoleerd. Er was in jaren geen bezoek over de vloer geweest en dan stond Luc daar plots in onze woonkamer, een onbekende man die de taal van mijn ouders niet sprak.”
We begonnen met taal en huiswerk, maar al snel ging het over veel meer. Ze moest niet alleen haar schoolwerk doen, maar ook thuis heel wat verantwoordelijkheden dragen. Alle brieven kwamen op haar naam toe. Zij deed de boekhouding, zij was de tussenpersoon met de buitenwereld. Dat is veel voor een kind van dertien.
Toen het tijd werd om een studierichting te kiezen, bezocht ik samen met Pari verschillende scholen. Uiteindelijk koos ze voor Accountancy-Fiscaliteit, en in 2024 is ze gestart aan de hogeschool. Bij de overstap naar haar hogere studies dachten we dat de begeleiding erop zat. Het eerste semester ging behoorlijk goed, maar daarna voelde Pari dat ze het niet helemaal onder controle had.
“Al snel merkte ik dat de overgang naar het hoger onderwijs moeilijker was dan verwacht. Ik miste een klankbord en thuis kon ik niet terecht. Luc is mij opnieuw beginnen ondersteunen en ik ben alsnog geslaagd voor mijn herexamens.”
We zijn samen opnieuw begonnen en hebben een nieuw ritme gevonden. Fantastisch hoe Pari haar herexamens heeft aangepakt. Ik ben ongelofelijk trots op wat ze bereikt heeft. En toch stopt ons avontuur daar niet.
“Luc helpt mij momenteel zelfs bij het behalen van mijn praktisch rijbewijs. Ik mag enkel oefenen met iemand die minstens acht jaar een rijbewijs heeft, en in mijn netwerk is Luc een geschikte persoon.”
Ik geef toe, ik ben soms streng. Dat zegt Pari ook vaak met een glimlach. Misschien is dat net wat haar hielp om vol te houden? Ik zie het zo: ik vul af en toe gewoon de gaten in haar netwerk op. Wat voor mij kleine dingen lijken, kunnen voor haar een wereld van verschil maken. En eerlijk? Zij geeft mij minstens evenveel terug: vertrouwen, dankbaarheid, en het gevoel dat je écht iets betekent in iemands leven.
“Luc biedt mij al 7 jaar de ondersteuning die andere kinderen uit mijn klas vaak via hun ouders of het netwerk van hun ouders vinden.
Ik ben ongelofelijk dankbaar dat ik met de ondersteuning van Auxilia verder kan studeren.“
Zin om vrijwilliger te worden?
Ontdek of dit iets voor jou is.
Nieuwsgierig naar onze visie?
Ontdek wat ons drijft.
